Dopisek do poprzedniej notki..

Noo i po wizycie. Ależ było płaczu..chyba Julitka całą przychodnię postawiła na nogi. Najpierw był płacz przy badaniu..podejrzewam,że Pani doktor miała zimne ręce bo tego mała nie znosi a na usg to już dopiero była masakra. Wiadomo zimny żel, przytrzymywanie ramionka i nóżek sprawiło, że byłyśmy obie mokre. Troche trwało zanim się uspokoiła także ubierałyśmy się już na korytarzu. A z bioderkami ok..dysplazji jednak nie ma. Fałdkami nie muszę się przejmować a to że lewą nóżkę ma ciut krótszą to efekt tego,że jest mniej rozwinięta niż prawa. Pielucha + pampers powinny wszystko skorygować..także wszystko jest ok. Jeszcze dla formalności idziemy na rtg kontrolne żeby była pewność. Wiem,że to troche szkodliwe ale raz nic jej nie będzie a w jej przypadku to konieczne. Zobaczenie czegoś na usg przy jej furii to naprawdę wyczyn..także jestem przeszczęśliwa, że wszystko oki..
Załamana jestem jednak inną rzeczą..nie związaną z małą. Dziś byłam świadkiem jak 3 duże psy zaatakowały małego kundelka w naszej uliczce. Szarpały go jak szmatą na szczęście moje krzyki odgoniły je. Kiedy podbiegłam do pieska chodził o własnych nogach ale wszędzie była krew od ich zębów. Właściele zabrali go do lekarza i ten go uśpił bo mimo,że nie było ran szarpanych było ich za dużo i bardzo cierpiał. Serce mnie boli bo za każdym razem kiedy przechodziłam koło niego to witał mnie ciesząc się przy płocie..a druga sprawa jakbym wyszła z małą pare minut wcześniej to mnie mogłyby spotkać z wózkiem..
Kurde obcy dla mnie pies ale nie potrafię zapomnieć tego widoku, hałasu i jak podszedł do mnie mimo wszystko machając ogonem..kocham psy ale te zatłukłabym sama a jako pierwszych to właścicieli..
Ehh musiałam się wygadać..przez to nie zabardzo umię się cieszyć dobrymi wieściami..;/