7 miesięcy i różności..

Julitka w piątek 13go skończyła 7 miesięcy ale nie był to dzień w którym świętowaliśmy. Tego dnia jechaliśmy 250km na pogrzeb mojego wujka..a jak to bywa na takich imprezach nic nie może poprawić humorów jednak na stypie Julitka sprawiła, że wszyscy zaczeli się śmiać. Mała wybuchneła tak głośnym śmiechem a ja nawet niewiem czemu. Zresztą Julitka tak ma..wystarczy, że tata na nią spojrzy. Popołudniu wracaliśmy do domu i to była chyba najgorsza droga w moim życiu. Szybko zrobiło się ciemno i ta śnieżyca..praktycznie całą drogę. Dobrze, że tuż przed wyjazdem przyszedł Julitkowy fotelik do samochodu to przespała całą drogę i chociaż ona była spokojna.
Z nowości co potrafi..to gada ciągle i mruczy. Nie chce już wymawiać nic co przypomina mama i tata tylko woła głośnym yyy lub eee.  Potrafi podeprzeć się na rączce i  usiąść, reaguje na imie. W dalszym ciągu pięknie je i przesypia całe noce, już nie budzi się w nocy na mleczko. Także wysypiamy się:):) Ząbki już widoczne dobrze, że w dalszym ciągu nie dokuczają jej. Pięknie próbuje się z nami dzielić gryzaczkami. Kiedy bawimy się na kocu weźmie zabawkę do buzi później daje mi bym spróbowała a potem dzieli jeszcze Kłapouszka i Szczeniaczka. Noo kochana jest..szczególnie jak naciąga się by wzieli a one ani drgną.
Dalej ćwiczymy by zaczeła się przekręcać z plecków na brzuch ale opornie nam idzie. Kiedy położe ją i próbuje skusić czymś to obróci się na bok i tak odchyla główkę by zobaczyć a jak już nie widzi to zamiast obrócić się na brzuch kula się i obraca na drugi bok..taki cwaniak.
Kontrola u okulisty uspokoiła nas. Mamy kontrolę za pół roku by zobaczyć czy niewielka wada jaką ma zniknie czy potrzebne będą jakieś ćwiczenia. Następnym razem jednak napisze dokładniej o problemie z oczkami i opiniach lekarzy.
Jutro mamy szczepienie także następnym razem napisze ile Julitka waży itd..ale niezły już jest z niej klocek.
Kiedy Julitka się urodziła kilka dni później urodził się wnuk znajomym moich rodziców. Mój ojciec i dziadek tego chłopca pracują razem także wymieniają się co chwilę co dzieci potrafią czego nie. I tak ostatnio ojciec do mnie dzwoni i pyta czemu nie kupie małej chodzika bo Wiktorek chodzi w nim po całym domu i A ma spokój. No to ja mu na to że w życiu dziecka w niego nie wsadzę bo nic na siłę. Jeśli będzie miała wstać wstanie sama na nogi i nie ważne kiedy to będzie. Umi siedzieć..niech siedzi. A mi nie przeszkadza, że czasem zamiast sprzątać muszę dwie godziny siedzieć Julitką i patrzyć jak się bawi..bo czasem sama nie chce być. Nie będę sobie nic ułatwiać kosztem jej..a potem dzieci mają wady postawy i krzywe nogi. Być może chodzik jest dobry na chwile i nie mam nic przeciwko do ich zwolenników ale ja osobiście dziecka w niego nie wsadzę..a ta zawodolona bo ona sprząta wszystko kolejno a ten za nią idzie. Już wole by dziecko za mną raczkowało. Noo i najśmieszniejsze jest to, że według tych ludzi jestem dziwna, że kupuje dziecku wszystko a tak sobie nie chcę ułatwić życia bo przecież jakby było coś z nimi nie tak to by wogule nie produkowano chodzików a w sklepach taki wybór..tylko co sprzedawców interesuje czy to szkodzi czy nie. Wy też macie wokół siebie ludzi którzy starają się pokazać, że ich dziecko jest naj i wszystko co robią jest najlepsze i najmądrzejsze..??

Niektóre z was nie umiały się doczekać śniegu a ja go nienawidzę..a tu jeszcze ciągle sypie. W tym roku nie kupowaliśmy Julitce sanek ale niewiem jak na drugi rok wytrzymam wychodzenie z nią na nie..wrrr już mi zimno na samą myśl..
Pozdrawiam

aaa i jutro wieczorem oddaje promotorowi pierwszy rozdział pracy licencjackiej... 3majcie kciuki by do niczego się nie doczepił..bo on perfekcjonista a mi tam do tego daleko..heh :):)