7 dni..:)

Tak bym chciała was zaskoczyć i zamiast pisać tyle poprostu zamieścić jedno zdanie,że jesteśmy zdrowe i fakt ten udowodnić zdjęciem małej..niestety puki co to fotka brzucha z 39tc. Ciągle nic nie zapowiada by coś miało się dziać..narazie wszyscy denerwują się bardziej niż ja. Jedyne co przypomina mi,że poród tuż tuż i że może mnie wziąść w każdej chwili to kilka razy na dzień twardnienie brzucha i lekkie bóle. Wczoraj było tak z 3 razy dziś troche więcej, zobaczymy czy z dnia na dzień liczba będzie się powiększać czy jutro znów wszystko ucichnie.
Jutro poniedziałek i wierzę,że zacznie wkońcu mi lecieć ten czas. W środę też mam egzamin na uczelni więc chyba pora się zmusić i pouczyć troche, jakieś ściągi zrobić i poszukać testów w sieci.
Ogólnie u nas panika bo w poniedziałek kiedy mam zgłosić się do szpitala przyjeżdża do Rybnia Bryan Adams na swój koncert. M się śmieje,że jak mnie zatrzymają to mam sobie wybrać łóżko blisko okna i zabrać lornetkę tak by nie tylko go słyszeć ale i zobaczyć. Ja tam w sumie się nie przejmuje bo fakt paraliż na mieście będzie napewno ale to nic..gorzej by było jakby pojawiły się nagle bóle. Puki co nie panikuje, muszę tylko sprawdzić plan które ulice zamknięte i gdzie ewentualnie można minąć całe te zamieszanie:)
Ogólnie u mnie ostatnio przezabawnie. Codzień przelatuje o tej samej porze bocian nad naszym domem. Ledwo wyjdę na podwórko a teściowie czy sąsiedzi pytają czy widziałam go i  czy przyniósł mi coś. Dziś spotkaliśmy się z panem boćkiem twarzą w dziub jak szukał czegoś w naszym ogrodzie ale nie wyglądał by był mną zainteresowany także chyba nie ma zamiaru nic zdziałać w mojej sprawie:) Może przychodzi do szwagierki albo sąsiadów?? heh:)
 Od dziś ciężki tydzień przedemną bo M znów do piątku same nocki. Ostatnio noce są coraz bardziej męczące dla mnie. Zaczełam wstawać raz do łazienki i mam wrażenie jakbym miała się udusić lub rozpuścić w nocy..tak mi duszno i ciepło. Otwarte okno i nie przykrywanie się nic nie daje..ciepło i już. Wogule jakoś tak z zasypianiem u mnie gorzej a jak był M to było mi raźniej..mogłam go chociaż zagadać o północy a tak to ciemno i cicho. Noo może nie do końca tak cicho bo te głupie burze. Niby fajnie nas mijają ale wystarczy,że w okolicy gdzieś grzmi a ja już oczy jak 5 złoty. Mam nadzieje,że Julitka wda się w tatę i nie będzie taką panikarą jak ja.
M ostatnio jest w fazie próby wyobrażenia sobie naszej córeczki. Obstawia czyje ma rączki, paluszki, stópki nosek itd. Na zdjęciu z usg stwierdził,że usta na 100% ma jego i nawet nie da sobie przegadać że mogłoby być inaczej..bo jak stwierdził to już jest bardziej jego córeczka niż moja..także pozostaje w tej sytuacji bez słów..niech sobie pogada:)
Pozdrawiam:):)